W podjęciu decyzji  budowy domu  nie mały wpływ  mieli Kustosze  tegoż Sanktuarium, którzy zachęcali Zgromadzenie do zorganizowania w pobliżu Sanktuarium dzieła miłosierdzia, powołując się na encyklikę  społeczną  Jana Pawła II  „Sollicitudo Rei Socialis” wydaną 30 grudnia  1987 roku. Tak więc  rozpoczęły się kilkuletnie zmagania związane z budową w niełatwej sytuacji społeczno-gospodarczej panującej w całym kraju. Sobota była więc dniem dziękczynienia Bogu bogatemu w miłosierdzie za dom, w którym realizowany jest charyzmat Ojca Założyciela – św. Ks. Zygmunta Gorazdowskiego, dom,  który wyrósł w cieniu Jego procesu beatyfikacyjnego.

W dziękczynne Te Deum włączyli się Ojcowie Redemptoryści. Uroczystej Eucharystii przewodniczył o. Łukasz Drożak, radny prowincjalny. Koncelebrowali rektor  klasztoru w Tuchowie – o. Witold Radowski, który wygłosił kazanie, o. Sławomir Pawłowski, spowiednik sióstr, o. Piotr Krucius – kapelan DPJ. Po Liturgii do jubileuszowego świętowania dołączyli jeszcze o. Proboszcz Bogusław Augustowski i o. Tomasz Jarosz. W uroczystości uczestniczyła  Matka Wanda Matysik z siostrami Zarządu generalnego i s. Prowincjalna Antonia Piekarz z siostrami z Zarządu prowincjalnego. Liturgię  uświetniła pięknym śpiewem s. Efraima Sumanych z Siostrami.  Na ofiarnym ołtarzu pragnęłyśmy złożyć w tym dniu wszystkich, dzięki którym powstał ten dom, niespotykane zaangażowanie i heroiczne poświęcenie s. Gregorii, braterską życzliwość Ojców tuchowskiego klasztoru oraz ich stałą dyspozycyjność w służeniu nam kapłańską radą i pomocą, ofiarodawców terenu pod budowę śp. Państwa Reginę i Józefa Jaworskich, prosząc by ten józeficki dom był zawsze miejscem modlitwy, pracy i świadkiem józefickiego oddania się Bogu i ludziom w duchu naszego Ojca Założyciela.

Jubileusz przypomina refleksję o początkach związanych z trudnymi realiami rozpoczętej jesienią 1989 roku budowy, za którą odpowiedzialna była s. M. Gregoria Podwika ówczesna ekonomka generalna. Wiele trzeba było modlitwy, ofiary i poświecenia, by sfinalizować rozpoczęte dzieło. Historyczne realia pięknie ukazane zostały przez s. M. Stefanie Jaworską i s. M. Nelę Gawlik w prezentacji multimedialnej w dalszej części jubileuszowego świętowania.   W tym dniu padło wiele słów podziękowań wypowiedzianych przez Matkę generalną Wandę Matysik i s. Prowincjalną Antonię Piekarz Bogu i ludziom, za dokonane dobro na przestrzeni minionego ćwierćwiecza.

 Z perspektywy czasu szczególnej  wymowy nabierają słowa śp. s. M. Otyli Sacha, która w obliczu piętrzących się trudności z właściwą sobie prostotą i pewnością wiary powiedziała: „Pan pokazał mi nasz dom w Tuchowie okryty niezwykłym blaskiem, dał mi odczuć, że będzie tu szczególne miejsce Jego chwały”. 25-letnia historia tuchowskiego domu zakonnego zdaje się potwierdzać „proroczą wizję” naszej świątobliwej współsiostry.

 

Matko Boża z tuchowskiego wzgórza

ogarnij swym macierzyńskim spojrzeniem

wszystkich mieszkańców tego Domu.

Niech panuje w nich służebny duch Ojca Założyciela

I ciche oddanie się Bogu na wzór świętego Józefa.